Αγροτικές εργασίες
| Αγροτικές εργασίες - Σελίδα 3 |
|
Σελίδα 3 από 3
Η συγκομιδή του καλαμποκιού:Η συγκομιδή του καλαμποκιού είχε τέσσερεις φάσεις: α) Ξεβαντάκιασμα: Όταν γινόταν το καλαμπόκι (σχηματιζόταν ο καρπός) και άρχιζε να πήζει, τότε αφαιρούσαν τα στάχυα του καλαμποκιού που ήταν ακόμα χλωρά και τα δένανε σε μάτσα. Αυτά ήταν τα βαντάκια, τα οποία αφού ξεραίνονταν τα αποθήκευαν για να τα χρησημοποιίσουν το χειμώνα ως ζωοτροφή, για τα άλογα, τα μουλάρια και γελάδια. β) Μάζεμα: λίγες μέρες μετά το βαντάκιασμα και αφού ο καρπός είχε ξεραθεί καλά, μάζευαν τις ρόκες, από την καλαμιά, τις βάζανε σε σακιά και τις μετέφεραν στο σπίτι. γ) Ξεφλούδισμα: αυτή η διαδικασία γινόταν πάντα νύχτα και συμμετείχαν αρκετοί με μεγάλη χαρά. Όποιος είχε ρόκες για ξεφλούδισμα, ειδοποιούσε 2-3 μέρες πριν συγγενείς και φίλους, οι οποίοι μαζευόταν στην αυλή του σπιτιού ή μέσα στο σπίτι, αν ο καιρός ήταν βροχερός. Το βράδυ μετά το φαγητό ξεκινούσε η διαδικασία, στην οποία συμμετείχαν όλοι, άντρες, γυναίκες και παιδιά. Στο ξεφλούδισμα η δουλειά που κάνανε ήταν να χωρίσουν τα φύλλα (ροκόφυλλα) από τον καρπό που ήταν κολλημένος επάνω στο κότσαλο. Τα φύλλα τα μάζευαν για ζωοτροφή, αλλά και μερικά από αυτά, (τα πιο λεπτά) τα ξεχώριζαν οι άντρες και τα χρησιμοποιούσαν ως τσιγαρόχαρτα. Σε όλη αυτή τη διαδικασία οι νοικοκυραίοι, κερνούσαν γλυκά, φρούτα, ποτά και καφέδες, για να κρατιέται και η νύστα. Παράλληλα όμως αυτή η διαδικασία ήταν και ψυχαγωγία. Τραγουδούσαν, πειραζόταν μεταξύ τους, έλεγαν ΄΄απκαστά΄΄ (αστεία) και ανέκδοτα, έλυναν αινίγματα και έτσι συνταίριαζαν το τερπνό με το ωφέλιμο. δ) Τα στουμπίσματα: αφού περνούσαν λίγες μέρες από το ξεφλούδισμα και οι ρόκες είχαν λιαστεί, ακολουθούσαν τα στουμπίσματα. Εδώ προτίμηση είχαν οι χειροδύναμοι άντρες, που με ιδικά στειλιάρια ή με κόπανους χτυπούσαν δυνατά τις σωριασμένες ρόκες, μέχρι να αποχωριστεί ο καρπός από τα κότσαλα. Στο τέλος οι γυναίκες ξεσπύριζαν με τα χέρια τα κότσαλα στα οποία είχε μένει λίγος καρπός και το καλαμπόκι ήταν έτοιμο για άλεσμα. Δυστυχώς όμως παρά την τόσο κοπιαστική προσπάθεια που κατέβαλαν, για να εξασφαλίσουν το αλεύρι της χρονιάς, πολλές φορές αυτό δεν έφτανε ούτε για τη μίση. Έτσι αναγκαζόταν είτε να αγοράζουν το υπόλοιπο, αν υπήρχαν χρήματα (συνήθως βεβαία δεν υπήρχαν), είτε να το παίρνουν βερεσέ (που τους κόστιζε φυσικά λίγο παραπάνω όταν το αποπλήρωναν), είτε να κάνουν ΄΄τράμπες΄΄ (ανταλλαγή) με άλλα προϊόντα, συνήθως τυροκομικά, γιατί οι περισσότεροι ήταν και κτηνοτρόφοι. Κάποια από τα παραπάνω εργαλεία που χρησιμοποιούνταν για αυτές τις εργασίες, κοσμούν πλέων κάποια λαογραφικά μουσεία της πατρίδας μας. |
World Time
Follow us
Δημοσκόπηση
Ημερολόγιο
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Πρόσφατα Άρθρα
