Τα ’μαθες, παππού; Από ’δω κι εμπρός τα μαγαζιά θ’ ανοίγουν και τις Κυριακές.

- Τι λες, παιδάκι μου, στύλωσε με απορία και έκπληξη τα γεροντικά, θολωμένα απ’ τα χρόνια μάτια του πάνω στον εγγονό του ο μπαρμπα-Δημητρός.

- Ναί, παππού, είναι απόφαση του Υπουργού.
- Άλλο και τούτο. Καί γιατί, μαθές, αυτό; Πως του ’ρθε να βγάλει τέτοια απόφαση;
- Είναι νόμος του κράτους, παππού. Κάποιες Κυριακές το χρόνο τα καταστήματα μπορούν να παραμένουν ανοιχτά, να πηγαίνει ο κόσμος να ψωνίζει.
- Δηλαδή, θες να πείς, θα χτυπά η καμπάνα το πρωί, και ο κόσμος θα βγαίνει για την αγορά;

Κάποια στιγμή τσακωθήκανε και ο ένας από τους δυο έδωσε χαστούκι στον άλλο. Αυτός ο τελευταίος, πονεμένος αλλά χωρίς να πει τίποτα, έγραψε στην άμμο.

Πρόσφατα λοιπόν, μου ήρθε ένα email, με ένα μήνυμα του Πάπα Φραγκίσκου.

Είναι πράγματι εξαιρετικό και αξίζει να το διαβάσετε πολλές φορές και γι αυτό σας το παραθέτω:

Κάποτε ένας κυνηγός κατάφερε να πιάσει ένα πουλί πολύ έξυπνο. Τόσο έξυπνο που μπορούσε να μιλά 70 διαφορετικές γλώσσες. Έτσι είπε το πουλί στον άνθρωπο: «Άσε με ελεύθερο κι εγώ θα σου διδάξω τρεις κανόνες της ζωής που θα σου φανούν πολύ χρήσιμοι». «Πες μου τους κανόνες και θα σ’ αφήσω ελεύθερο», απάντησε ο θηρευτής.

Γράφει ένας παλιός «νταής».

Έμαθα από τα κανάλια την είδηση ότι σε βρήκανε Βαγγελάκη...

Να ταφείς, τουλάχιστον, αγόρι μου, να ησυχάσει η ψυχούλα σου, να ξέρει που είσαι η μανούλα σου.

Δεν στο κρύβω, έχω τύψεις για τον χαμό σου. Ποιος είμαι; Ο δολοφόνος σου.

Μια μέρα, ένα φτωχό μικρο αγόρι που πουλούσε αγαθά από πόρτα σε πόρτα για να πληρώσει τα δίδακτρα για το σχολείο του, πείνασε.

Έψαξε τις τσέπες του, αλλά ανακάλυψε ότι τα χρήματα που είχε μαζέψει, δεν έφταναν για να αγοράσει κάτι για να φάει.

Έτσι αποφάσισε ότι στο επόμενο σπίτι που θα χτυπήσει την πόρτα θα ζητήσει από αυτόν που θα την ανοίξει λίγο φαγητό.